Διαίρεση και ροή (Μέρος 1ο)

Η διαίρεση είναι μία πράξη που μας βοηθά να ταξινομήσουμε τα δεδομένα μας. Ο πολιτισμός μας έχει βασιστεί σ΄αυτήν την πράξη για ν΄αναπτυχθεί. Όπως και για να διοικήσει. Όπως και για να πολεμήσει.

Όσο περισσότερο κομματιάζουμε ένα γεγονός τόσο το αποδυναμώνουμε. Με αυτόν τον τρόπο το ελέγχουμε ευκολότερα. Όσο βρίσκεται ατεμάχιστο μπροστά μας, περιέχει όλη την δύναμη του και τα χαρακτηριστικά του. Διαιρώντας το, αρχίζουμε να το αντιλαμβανόμαστε με έναν άλλο τρόπο. Το αποκόβουμε από τα πράγματα που αποτελούν το φυσικό του περιβάλλον. Έτσι έχουμε την εντύπωση πως η διαίρεση μας βοηθά στην κατανόησή του αλλά στην ουσία αφαιρούμε το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του. Αυτό της  σχέσης του με τα υπόλοιπα κομμάτια του. 

Η διαίρεση μπορεί να εμπεριέχει και την επανατοποθέτηση ενός γεγονότος σε μια καινούργια θέση. Αυτό σημαίνει πως αν πάρουμε κάτι και το τοποθετήσουμε σε ένα καινούργιο περιβάλλον που είναι αρκετά ξένο προς αυτό, το αναγκάζουμε να μάθει εξ αρχής να επιβιώνει.  Διαιρώντας πέρνουμε τον ελέγχο. Όχι όμως και την κατανόηση του γεγονότος. Μπορούμε να συνεχίσουμε να φτιάχνουμε πίνακες με περιεχόμενα από τις κατατάξεις μας. Μπορούμε να κόβουμε τον κόσμο σε όλο και μικρότερα μέρη αλλά αυτό δεν θα μας βοηθήσει. Είναι βέβαια ένας τρόπος να βγάλουμε αρκετά συμπεράσματα αναλύοντάς τον. Να καταλάβουμε την υφή του, την δομή του και τα γενικά χαρακτηριστικά του. Έχουμε συνηθίσει να τεμαχίζουμε ανθρώπινους χαρακτήρες και συμπεριφορές, κοινωνικές καταστάσεις και φυσικά φαινόμενα τόσο ώστε μας φαίνεται αδιανόητο να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας χωρίς να τον διαιρέσουμε και να τον κατατάξουμε σε διάφορες κατηγορίες.

Kalliopi