Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Οι αποφάσεις μας και η μηχανικότητά τους (Μέρος 3ο)


Αυτό συμβαίνει συχνά γιατί άλλα κομμάτια του εαυτού μας τα θεωρούμε αξιοσέβαστα ενώ για άλλα ντρεπόμαστε. Όταν λοιπόν πάρει απόφαση ένα μας  κομμάτι για κάποιο γεγονός συνήθως κάποιο άλλο μας κομμάτι, την αγνοεί. Έτσι καθώς γυρίζουμε σαν πολύγωνα που κυλούν, κανείς ποτέ δεν ξέρει τι πρόκειται να γίνει. Όλα συντελούνται κάτω από το κράτος της τυχαιότητας. Είμαστε αναξιόπιστοι. Και αυτό είναι απολύτως φυσικό. Μόνον εκείνοι που αρχίζουν να παρατηρούν το σύνολο της ζωής και των γεγονότων, είτε εσωτερικών είτε εξωτερικών, μπορούν να  έχουν μια σφαιρική εικόνα του εαυτού τους και επομένως μπορούν να αρχίσουν να παίρνουν και αποφάσεις. Όσο δεν αντιλαμβανόμαστε το σύνολο των στοιχείων που μας απαρτίζουν τόσο ζούμε μέσα σε έναν εαυτό που μας είναι άγνωστος. Όσο ζούμε με αυτόν τον άγνωστο δεν μπορούμε να δημιουργούμε σχέσεις τις οποίες να κατανοούμε. Και όσο συμβαίνει αυτό βρισκόμαστε μακριά απ΄αυτό που επιθυμούμε βαθιά. Να είμαστε δηλαδή γαλήνιοι και να κάνουμε σχέσεις υγιείς και ευτυχισμένες. Ενώνοντας κάτω από την προσοχή μας, το σύνολο των προσώπων και των τάσεων που μας απαρτίζουν, μειώνουμε τις εσωτερικές μας εντάσεις. Αρχίσουμε να παρατηρούμε πως όταν π.χ. εκφράζουμε μια πεποίθηση μας για κάτι ή για κάποιον σχηματίζεται μία δόνηση που στέλνουμε στον αποδέκτη της συζήτησης. Είναι σαν να τον προειδοποιούμε πως εκεί, στο συγκεκριμένο σημείο, έχουμε ορθώσει ένα τείχος. Εκείνος τότε αντι-δρα ανάλογα.
Kalliopi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου