Η αέναη αλλαγή των ποιοτήτων της ενέργειας (Μέρος 4ο)

   Κάτω από τον κόσμο της ενέργειας κατοικεί ο κόσμος της ησυχίας. Ο κόσμος αυτός χάριζε πάντοτε στους Σοφούς της κάθε εποχής εκείνην την βαθειά γαλήνη. Εκείνην την ακύμαντη σιγουριά που τους περιέβαλλε με έναν μανδύα μυστηρίου. Οι άνθρωποι αυτοί υπήρχαν σε κάθε εποχή και σε κάθε μήκος και πλάτος της Γης. Βουτηγμένοι ολόκληροι στο ακύμαντο γίγνεσθαι, έμοιαζαν με πλάσματα ενός άλλου κόσμου. Ακατανόητοι, έσερναν επάνω τους τα βλέμματα και την απορία. Το βύθισμα στον κόσμο που κατοικεί κάτω από τα φαινόμενα είναι το βάπτισμα στον Κόσμο που οι άνθρωποι ονομάζουν Σοφία. Είναι ένας τόπος χωρίς τοποθεσία, είναι ένας λόγος χωρίς ήχους και μια αιτία χωρίς αφορμές. Οι άνθρωποι αυτοί σηκώνουν το άδειο τους χέρι και εκεί μέσα περιέχεται το παν. Περπατούν και η κάθε τους κίνηση μοιάζει γεμάτη. Πλήρης νοήματος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν εκφράζονται με τον τρόπο των άλλων ανθρώπων. Σαν καθρέφτες, αναπαριστούν συνέχεια την αέναη ροή. Παραμένοντας οι ίδιοι ακύμαντοι. Παραδομένοι απόλυτα στο παροδικό.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια αυτοί οι δρόμοι έμοιαζαν αδιάβατοι για τους κοινούς ανθρώπους. Επικρατούσε μια μυθολογία που κρατούσε μακριά τον δρόμο προς το ακύμαντο και την Σοφία. Αυτό δεν ισχύει πια. Ήλθε η ώρα να περάσει η συνειδητότητα στην ανθρώπινη μάζα. Τίποτε δεν μπορεί να αποτρέψει αυτήν την πορεία. Μόνο να την καθυστερήσει. Η αγκύλωση μας στο παλαιό, ο φόβος της αλλαγής και η οκνηρία μας  είναι τα μεγαλύτερα μας εμπόδια. Αλλά παράλληλα κάτι τρέχει δίπλα μας. Καμιά φορά το αντιλαμβανόμαστε. Τις πιο πολλές φορές χανόμαστε στην δίνη της καθημερινότητας. Εκεί όμως, πλάι μας, τρέχει το ποτάμι του Κόσμου. Και μόνον μέσα του θα καταφέρουμε να υπάρξουμε με καινούργιο μανδύα και να μετασχηματιστούμε.
Kalliopi