Η ένταση (Μέρος 2ο)

Πως συμβαίνει αυτό;  Όταν σκεπτόμαστε το πως συμβαίνει οτιδήποτε, δημιουργούμε ανάλογες συνθήκες στον νου μας  ώστε να το κατανοήσει. Αν π.χ. σκεφθούμε πως πίσω από ένα  δέντρο  κρύβεται κάποιος που θέλει να μας κάνει κακό, στο νου μας αρχίζει αυτόματα να προβάλλεται μια ταινία σχετική με αυτό. Το σώμα μας αρχίζει και μπαίνει σε διαδικασία άμυνας. Οι μυς σφίγγονται και η καρδιά μας χτυπά γρηγορότερα. Δημιουργούμε στον νου μας έναν κόσμο όμοιο με τον πραγματικό.  Και τον σκηνοθετούμε έτσι ώστε να εξυπηρετεί τις φοβίες μας!

Αυτός ο πλαστός κόσμος έχει την ιδιότητα να πείθει τον οργανισμό μας ότι πρόκειται για τον αληθινό κόσμο. Τα όργανα μας λειτουργούν σαν να βρίσκονται σε συνεχή κίνδυνο. Αυτή η κατανάλωση των αποθεμάτων της ενέργειας που διαθέτουμε μας απορυθμίζει τον οργανισμό και εκφυλίζει σιγά σιγά τις λειτουργίες του. Μας αναγκάζει να συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένους τρόπους καθώς  περιορίζει πολύ το φάσμα της αντιληπτικότητάς μας. Η ένταση, από τα όργανά μας μεταφέρεται στην συμπεριφορά μας. Νιώθουμε τον κόσμο ξένο, μακρινό και ίσως εχθρικό, έτοιμο να μας καταπιεί. Επιθυμούμε να προφυλάξουμε το εγώ μας από την καταπάτηση του και τον αφανισμό.

Η συμπεριφορά μας μεταφέρεται και στον κοινωνικό μας περίγυρο που τον ονομάζουμε στίβο ακριβώς γιατί νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε μέσα σε ένα στάδιο όπου πρέπει να αποδείξουμε την αξία μας αγωνιζόμενοι. Η συμπεριφορά μας κατόπιν περνά και στους υπόλοιπους κατοίκους αυτού του πλανήτη.  Οι νοητικές προβολές μας διασκορπίζονται στο περιβάλλον μας και με κανέναν τρόπο δεν αφορούν μόνον εμάς.  Οι εντάσεις που δημιουργούνται στο σώμα μας απλώνονται και στο σώμα της ανθρωπότητας όπως και σε όλον τον οργανικού και ανόργανο κόσμο.

Kalliopi