Αποκτώντας μια έστω και σχετική επίγνωση της ύπαρξης μας στο Τώρα, οι
“επιλογές” μας γίνονται περισσότερο συνειδητές. Αυτό σημαίνει πως το σώμα
αρχίζει να επιλέγει να μην βρίσκεται σε περιβάλλοντα που μεταδίδουν ένταση ή κι
αν ακόμα αναγκάζεται να βρεθεί να μην ταυτίζεται μαζί τους. Αρχίζουμε να
επιλέγουμε να είμαστε ήσυχοι.
Αποφασίζουμε γρήγορα και καθαρά γιατί αντιλαμβανόμαστε πως τα διλήμματα,
όταν διαρκούν, προξενούν εσωτερικές εντάσεις. Αρχίζουμε να παρατηρούμε τον
εαυτό μας και όταν δημιουργηθεί κάποια ένταση, γίνεται πολύ γρήγορα αντιληπτή
από την αλλαγή της ενέργειας στο σώμα μας. Έτσι μπορούμε αμέσως να “διακόψουμε
την σύνδεση” με την ένταση και να περάσουμε αυτόματα στην παρούσα στιγμή.
Η αποτοξίνωση από τις εντάσεις παίρνει κάποιον χρόνο που είναι ανάλογος με
τον βαθμό της παρατήρησης του εαυτό μας. Όσο περισσότερο είμαστε παρόντες τόσο
μας δίνεται η ευκαιρία να “τσακώσουμε” τον εαυτό μας να παριστάνει μέσα του
συζητήσεις, αντιπαραθέσεις, υποδείξεις, απειλές... Όσο περισσότερες φορές τον
αντιλαμβανόμαστε να παίζει διάφορα έργα στο μυαλού του, δίνουμε την ευκαιρία
στο σώμα μας και στον νου μας να ξεκουραστούν και να λειτουργήσουν μέσα από
άλλα κανάλια. Συνδεόμαστε με τον κόσμο του πραγματικού όπου εκεί δεν υπάρχει
ταύτιση καθώς επιτρέπουμε στον εαυτό μας να εισχωρήσει μέσα στην αέναη κίνηση
του. Αποκτάμε αισθητήρες. Κάθε φορά που συνδεόμαστε, φτιάχνουμε κι από έναν
αισθητήρα. Φανταστείτε το σώμα μας αποσυνδεδεμένο και σιγά σιγά να αποκτά μικρά
“βύσματα”. Κάθε βύσμα που προστίθεται μας αφαιρεί και από μία ένταση. Σταδιακά
αλλάζουμε τόπο κατοικίας. Μετακομίζουμε. Αλλάζουμε συνήθειες. Αποφορτίζουμε συναισθήματα.
Αλλάζουμε την γενική άποψη μας για το τι βλέπουμε γύρω μας. Και αυτό που
βλέπουμε είναι λιγότερο εχθρικό και λιγότερο ξένο.
Kalliopi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου