Η μελέτη της προσοχής (Μέρος 2ο)

Περπατώ στον δρόμο και είμαι παρούσα στο γεγονός. Αντιλαμβάνομαι πως κάποιος έρχεται μηχανικά προς τα πάνω μου. Εγώ, έχοντας την προσοχή μου παρούσα, στρέφω στο πλάι τον κορμό μου και αποφεύγεται η σύγκρουση. Αν και εγώ απουσίαζα από το παρόν, θα είχαμε πέσει ο ένας πάνω στον άλλο.

 Κάποιος μου επιτίθεται λεκτικά. Αν έχω την προσοχή μου στραμμένη στο γεγονός θα αντιληφθώ πως αυτή η συμπεριφορά δεν έχει να κάνει με μένα αλλά με εκείνον. Δεν παρασύρομαι από συναισθήματα ευθιξίας και περνώ δίπλα από το γεγονός. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί αν δεν έχω συνείδηση της στιγμής. Αν η προσοχή μου δεν είναι στραμμένη στον πραγματικό κόσμο έστω για λίγο, ώστε να επιλέξω την δράση μου. Η ποιότητα της προσοχής συνδέεται με την ποιότητα της δράσης.

Στην περίπτωση που είμαστε στο μυαλό μας, δεν μπορούμε να δούμε και επομένως δεν υπάρχει δράση. Υπάρχει από μέρους μας μόνον ασυνείδητη αντίδραση. Μηχανική αντίδραση απέναντι σε μια σκέψη ή μία προκαθορισμένη ιδέα για ένα πακέτο γεγονότων. Τα γεγονότα χωρίς την προσοχή μας τα έχουμε καταχωριμένα στον νου μας σε κατηγορίες. Οι κατηγορίες αυτές είναι χοντροκομμένα πακέτα πληροφοριών που μας χρησιμεύουν σαν οδηγοί. Έτσι κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, ο νους προτρέχει και θολώνει την προσοχή. Βάζει στο ράφι το γεγονός και ελευθερώνει την συναισθηματική αντίδραση που το συνοδεύει. Η προσοχή από μόνη της δεν περιέχει φορτία. Περιέχει αισθήσεις.

Όσο πιο λεπτή γίνεται η προσοχή τόσο λεπταίνουν και οι αισθήσεις. Η εκλέπτυνση της προσοχής είναι η είσοδος μας στο βασίλειο της πραγματικής μαγείας. Όσο οι αισθήσεις μας οξύνονται τόσο βαθύτερα βλέπουμε. Όσο κατεβαίνουμε βαθύτερα τόσο ο κόσμος αλλάζει όψη. Η προσοχή είναι το τιμόνι μας και η πυξίδα μας.

Kalliopi