Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

Το sottofondo (Μέρος 1ο)

Είμαστε υπεύθυνοι για το κάθε δευτερόλεπτο που διανύουμε. Για το κάθε δευτερόλεπτο! Και μέσα σε αυτό το δευτερόλεπτο χρειάζεται να είμαστε ξύπνιοι ώστε να αντιληφθούμε τα ερεθίσματα που μας προσφέρονται. Αυτό και μόνο σηματοδοτεί την δράση. Την ενεργή συμμετοχή μας. Την αέναη αντίληψη των γεγονότων που κυλούν και που τίποτε δεν τα σταματά. Όταν σκεπτόμαστε, κάτι από κάτω, συνεχίζει να τρέχει. Είναι το ποτάμι της ζωής που κυλά καθώς εμείς βρισκόμαστε στην όχθη της...
~
Η σκέψη όταν αναπτύσσεται σε ένα περιβάλλον σιωπής, μπορεί να είναι κρυστάλλινη και απολύτως αποτελεσματική. Αυτήν την σκέψη χρειαζόμαστε όπου μέσα στο ειρηνικό περιβάλλον που θα την περιέχει θα μπορεί να γίνει δημιουργική. 
Όταν ο νους εκπίπτει στη διαδικασία να διογκώνει τον εαυτό του για να παραστήσει τον αρχηγό της ύπαρξης του, τότε η καθαρότητά του θολώνει και ότι βάζει κάτω από την εξουσία του γίνεται ανελεύθερο και δυστυχισμένο. Τι είναι όμως εκείνο που δεν είναι νους; Υπάρχει κάτι μέσα μας που να είμαστε εμείς σε βαθύτερο επίπεδο από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο μας;  Που βρίσκεται αυτό και πως μπορούμε να το αντιληφθούμε;
Για να κατέβουμε βαθειά προς το κέντρο μας, χρειάζεται να βάλουμε στην άκρη στοιχεία της προσωπικότητάς μας που μας συνόδευαν χρόνια και είναι επίκτητα. Που αποκτήθηκαν δηλαδή κατά την διάρκεια της ζωής μας. Ας ξεφλουδίσουμε σιγά σιγά το κρεμμύδι για να φθάσουμε στην καρδιά του. Είμαστε το όνομά μας; Ο τόπος καταγωγής μας; Είμαστε η θρησκεία μας; Είμαστε το επάγγελμά μας; Είμαστε οι επιλογές μας; Είμαστε η εμφάνισή μας; Είμαστε τα αποκτήματά μας;

 Αν αφαιρέσουμε κάθε ένα απ΄αυτά τα καλύμματα τι είναι εκείνο που απομένει; Υπάρχει κάτι που μας συνοδεύει κατά την διάρκεια της ζωής μας και που λειτουργεί σαν χαλί που επάνω του χτίζουμε όλο το υπόλοιπο οικοδόμημά μας; Πως θα μπορούσε να κτιστεί κάτι χωρίς βάση; Πού στηρίζεται όλο αυτό; Και πως κατάφεραν να παριστάνουν τα επίκτητα στοιχεία μας, εμάς; Πως κατάφεραν οι ετικέτες των ονομάτων να παριστάνουν τα ίδια τα πράγματα στα οποία αναφέρονται; Πως μπορέσαμε να πειστούμε ότι είμαστε το συνονθύλευμα των γνώσεων που αποκτούμε κατά την διάρκεια της ζωής μας;
Kalliopi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου