Πως βλέπω όταν κοιτώ κάτι; (Μέρος 2ο)

΄Οσο απασχολούμαστε με τις καθημερινές μας σκέψεις, απουσιάζουμε από την καρδιά μας, από τα πόδια μας, τα χέρια μας, και σαν προέκταση όλων, απουσιάζουμε από την την ροή της ίδιας της ζωής. Εχουμε μια συνεχή συζήτηση με κάτι που αποκαλούμε εγώ και σ΄αυτήν συμμετέχουν και άλλοι φανταστικοί χαρακτήρες. Αυτοί που τους έχουμε ταυτοποιήσει με τους γονείς μας, τους συντρόφους μας ή με συνανθρώπους μας.

Στην ουσία οι συζητήσεις που γίνονται μεσ΄τον νου μας δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματική ζωή αλλά πρόκειται για ένα συνονθύλευμα επιθυμιών και φόβων που λαμβάνουν χώρα αποκλειστικά μέσα στο κεφάλι μας. Ενώ η ζωή συνεχίζει το ταξίδι της, εμείς στην απουσία μας, φτιάχνουμε φανταστικούς κόσμους, φανταστικές σκέψεις και φανταστικούς εχθρούς.

Ο χώρος μέσα μας και γύρω μας στην πραγματικότητα είναι ένας συνεχώς ρέων κόσμος που σχηματοποιεί μόνον ότι  ακουμπάμε με την προσοχή μας. Εμείς, αντίθετα,  έχουμε μεγενθύνει την σημασία των σκέψεών μας  και έχουμε δημιουργήσει έναν υδροκέφαλο κόσμο που ελάχιστα μοιάζει με τον πραγματικό. Πως όμως μπορούμε να αντιληφθούμε τον έξω από τις σκέψεις μας κόσμο και πως  αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση όταν βγαίνουμε από τον εικονικό κόσμο;

Kalliopi