Αλλαγή οπτικής

Η αλλαγή οπτικής σημαίνει μια σειρά από συνειδητοποιήσεις σε πολλά επίπεδα της καθημερινότητας. Να διανοηθεί πρώτα απ όλα κάποιος την ύπαρξη του “κοινωνικού στίβου” και την απομάκρυνσή του απ΄αυτόν για να μπορεί να διαπιστώνει από απόσταση τον τρόπο που εμφανίζονται τα γεγονότα.

Οι περισσότεροι τώρα δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι υπάρχει κάτι άλλο εκτός απ΄αυτόν τον χώρο για να ζήσουμε! Αφού υποψιαστούμε την στενότητα του μπορούμε εύκολα να παρακολουθήσουμε το πως από μικροί αγωνιζόμαστε για το παραμικρό κομμάτι της ζωής μας. Ξεκινώντας από τα παιδικά μας χρόνια και προσπαθώντας να γίνουμε καλοί μαθητές, καλοί φίλοι, καλά παιδιά και συνεχίζοντας αξιότιμοι ενήλικες! Προσπάθεια για την καλή σχέση, προσπάθεια για την καριέρα, προσπάθεια για την απόκτηση κάποιων αγαθών... Ξεκινάμε ξέγνοιαστοι και χαμογελαστοί και κάπου στην μέση είμαστε ήδη γεμάτοι φορτία και απογοητεύσεις. Κι στα βλέμματα όλων υπάρχει η ίδια προειδοποίηση. “ Μην διανοηθείς να το εκφράσεις!! γιατί έτσι  είναι  τα πράγματα”... Με τεράστια ανακούφιση διαβάζουμε καμιά φορά για ανθρώπους που σηκώνουν το κεφάλι και μας βεβαιώνουν ότι δεν είναι μοναδικός αυτός ο τρόπος ζωής. Νιώθουμε τότε μια στιγμιαία ανακούφιση αλλά την ίδια στιγμή ξανακυλάμε στον ύπνο της φυλακής μας. "Τι ωραία λόγια! Να'ταν αλήθεια! Αλλά μόνον στις σκέψεις κάποιων εδρεύουν τέτοιες εικόνες." Και η ζωή  μας βυθίζεται όλο και περισσότερο στην εικονική πραγματικότητα εκείνου που φανταστήκαμε ότι είναι, παρά σε εκείνου που μπορεί πραγματικά να είναι!

Σε όλα όμως τα πράγματα υπάρχει ένα γεγονός.  Ότι όταν αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε εκείνο που συμβαίνει, έστω κι από μία γωνία του γηπέδου, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να καταλάβουμε που βρισκόμαστε αλλά και το γιατί . Μικρές έστω δραπετεύσεις από το ρίνγκ, μας βοηθούν να κατανοήσουμε πως δεν υπάρχει μόνον αυτός ο χώρος που μπορούμε να ζήσουμε.

Θα είναι όλα σαν να ξυπνάμε, για πολύ λίγο, από έναν βαθύτατο ύπνο, θα βλέπουμε και μετά θα ξαναβυθιζόμαστε σ΄αυτόν.  Θα διηγούμαστε την εμπειρία μας σε άλλους, αλλά εκείνοι θα μας κοιτούν σαν κάποιον που εκδηλώνει την απογοήτευση του μέσα από την φαντασία του. ΄Ομως θα παραμένει το γεγονός ότι θα έχουμε ταξιδέψει. Και μια μικρή ρωγμή θα έχει σχηματιστεί στο παχύ στρώμα των πεποιθήσεων του νου μας. Και από εκεί θα ξέρουμε ότι μπορούμε να ξαναδραπετεύσουμε. Και σιγά σιγά θα δημιουργηθεί και άλλη ρωγμή και μετά και άλλη. Και το φως θα αρχίσει να περνά μέσα μας και να μας κάνει διαφορετικούς.

Kalliopi