Η γνώση, αντίθετα
απ΄αυτό που μας έχουν διδάξει να πιστεύουμε, υπάρχει παντού. Κρυμμένες
παρέμεναν πάντοτε κάποιες πληροφορίες που κάποιοι θεωρούσαν επικίνδυνες για την
μάζα των ανθρώπων. Κρυμμένοι είναι οι δρόμοι που έχουν χαράξει διάφοροι
άνθρωποι κατά εποχές οι οποίοι είχαν συνδυάσει την γνώση με την δύναμη.
Στην διάρκεια των αιώνων, κάποιοι ταύτισαν
τη γνώση γύρω από την λειτουργία ενός φυσικού φαινομένου ή την εφαρμογή μιας
ανακάλυψης με την δύναμη που αυτό περιέχει και κατόπιν το έστρεψαν εναντίον
κάποιων άλλων και με αυτόν τον τρόπο κερδίζαν την εξουσία. Όλο το ενδιαφέρον
της παιδείας στρέφεται προς αυτήν την
κατεύθυνση. Αν και όχι ξεκάθαρα, στρέφουν τα παιδιά στο να χρησιμοποιήσουν την
εκπαίδευσή τους στον αγώνα της
επικράτησης τους πάνω στους συμμαθητές και αυριανούς συμπολίτες τους. Μιλούν
για τα εφόδια της ζωής αλλά μοιάζουν με τα πόλεμο-εφόδια που παίρνει ο
στρατιώτης για την μάχη. Έτσι η γνώση η ίδια γίνεται αγώνας επικράτησης του
δυνατότερου.
Η πρόθεση του απέναντι στην γνώση, λίγο ως πολύ, αλλάζει στην
διάρκεια των χρόνων της ζωής ενός ανθρώπου. Ενώ αρχικά ίσως την συνέδεε με την
απόκτηση της ευτυχίας του, κατόπιν γίνεται αυτοσκοπός και όπλο προβολής του Εγώ
του. Γιατί όσο διογκώνεται η γνώση εις βάρος της ολιστικής αφύπνισης του
ανθρώπου τόσο μεγαλώνει και το χάσμα που τον χωρίζει από το Αληθινό. Η γνώση
όσο βρίσκεται σε αυτά τα πλαίσια, δεν θα καταφέρει να ανεβάσει τον άνθρωπο στα
σκαλοπάτια της συνειδητότητας. Θα είναι κολλημένη στην λάσπη της
εγωκεντρικότητας. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να διακρίνει την αλαζονεία που περιέχεται
στην γνώση. Γι αυτό την υπερασπίζεται με κάθε τρόπο. Η συνεχής διεύρυνση των
γνώσεών του είναι συχνά δεμένη με την απόδειξη της μοναδικότητάς του. Γι αυτό
και η διαδικασία της αφαίρεσης κάποιων ιδεών ή πεποιθήσεων από την
καθημερινότητά του, του φαίνεται σαν παράδοση άνευ όρων.
Kalliopi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου