Η σύγχρονη ζωή είναι γεμάτη χώρους όπου
μπορούν οι άνθρωποι να απαλύνουν το σκοτάδι τους, αξιοπρεπώς. (Τα γήπεδα και τα
κλαμπ είναι πολύ χαρακτηριστικοί). Το κάνουν όλοι. Είναι καθ΄όλα πρέπον και της
μόδας. Όσο περνά ο καιρός και δεν αντιλαμβανόμαστε τον εθισμό μας, τόσο
μεγαλώνει και η γκάμα των απαιτήσεων μας από τους άλλους. Παραδόξως, αντί να
μαλακώσουμε και να αρχίσουμε να βλέπουμε τι είναι εκείνο που μας κάνει να
βρισκόμαστε διαρκώς με έναν κατάλογο αιτημάτων, συνεχίζουμε να καλύπτουμε το
σκοτάδι με περισσότερα αντικείμενα πόθου. Αλλά το σκοτάδι είναι αραχνοΰφαντο
και ξετρυπώνει από κάθε ρωγμή που μας διαφεύγει. Χτίζουμε τεράστια συναισθηματικά οικοδομήματα
όπως γάμους, φιλίες, συνεργασίες αλλά από κάτω το έδαφος είναι σαθρό. Κινούμενη
άμμος που κάποια στιγμή παίρνει μαζί της ότι χτίστηκε επάνω της.
Το σκοτάδι μόνον με έναν τρόπο
διαλύεται. Ρίχνοντας φως επάνω του. Και το φως αυτό δεν είναι άλλο από την συνειδητότητα
μας. Αν αρχίσουμε και είμαστε παρόντες, αν βρισκόμαστε εκεί την ώρα που
συμβαίνει το οτιδήποτε, τότε θα δούμε.
Θα περάσει μέσα από το βλέμμα μας η συνειδητότητά μας. Θα σχετιστούμε με αυτά
που συμβαίνουν και έτσι δεν θα συμβαίνουν απλώς! Θα συμμετέχουμε ενεργά στο
κοίταγμα. Αυτό θα μειώσει τον εθισμό μας και θα μας σηκώσει στον αφρό της
παρουσίας μας στην ζωή.
Kalliopi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου