Άνθρωποι, σπίτια, δημόσιοι χώροι,
περιοχές, ακόμα και τα παιχνίδια, τα βιβλία και τα
προσωπικά αντικείμενα, περιέχουν κάτι από τον χαρακτήρα εκείνων όπου
σχετίστηκαν μαζί τους. Επίσης είμαστε όλοι οι άνθρωποι που σχετιστήκαμε. Φέρουμε μέσα
μας όλες τις χαρές και τις λύπες μας, όλες τις ελπίδες και τις προκαταλήψεις
μας. Φέρουμε μέσα μας τον τόπο που μεγαλώσαμε, την κάθε μας διένεξη, το κάθε χάδι.
Αν μπορούσαμε να είμαστε συνειδητοί, τότε αυτές οι σχέσεις μας δεν θα ήταν τυχαίες.
Θα είχαμε διαύγεια και δεν θα μας
έσερναν από το ένα συναίσθημα στο άλλο. Θα
σχετιζόμαστε σε βάθος και με όλη την ενέργειά μας. Και όχι μόνον εγκεφαλικά. Ούτε μέσω
των εκάστοτε προσδοκιών μας. Έτσι η κάθε μας σχέση θα περιείχε εμάς ολόκληρους και όχι
ένα μέρος μας.
Ο παρατηρητής καθώς σχετίζεται με το παρατηρούμενο, αλλάζει και δημιουργεί κάτι
καινούργιο. Το παρατηρούμενο παίρνει την όψη που έχει ο εσωτερικός
κόσμος του παρατηρητή. Όσο όμως αυτός ο εσωτερικός κόσμος θα
αδειάζει από τις σκέψεις και τις απόψεις για το πως είναι ο κόσμος γύρω του, τόσο θα αποκτά διαύγεια και
θα αντανακλά το πραγματικό.
Kalliopi
Kalliopi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου