Ο ουρανός δεν είναι μόνο μία λέξη. Δεν είναι μόνο ένα σύνολο στοιχείων.
Είναι ένα γεγονός που εξελίσσεται συνεχώς. Όπως και εμείς. Δεν είμαστε μόνο το
μητρώο μας. Είμαστε όντα υπό διαρκή εξέλιξη. Αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε τα
κύτταρά μας, θα βλέπαμε την αέναη αλλαγή μας. Τίποτε δεν διαρκεί. Όλα
υπόκεινται στην ροή. Στην αλλαγή. Στην ανασύσταση. Την αναζωογόνηση. Όσο
παρατηρούμε, καταλαβαίνουμε πως δεν βλέπουμε τίποτε παρά μόνο γενικότητες.
Ακουμπάμε το βλέμμα μας πάνω στα γεγονότα για κλάσματα του δευτερολέπτου και
μετά έχουμε άποψη γι αυτά. Όμως αυτό που βλέπουμε στην ουσία απέχει πάρα πολύ
από την πραγματική επαφή μας με αυτό.
Γνωρίζω μπορεί να σημαίνει βλέπω βαθιά και βλέποντας βαθιά, παύουν να
λειτουργούν τα σχήματα. Τίποτε δεν λειτουργεί από μία καθορισμένη θέση. Το τι
βλέπει κανείς εξαρτάται από την γωνία που το κοιτά. Άρα δεν μπορούμε πια να
μιλάμε για πράγματα χωρίς να λαμβάνουμε υπ΄όψιν την γωνία από την οποία
στεκόμαστε την συγκεκριμένη στιγμή. Αυτό καθιστά την “γνώση” μας για κάτι, ένα
γεγονός πολύπλοκο και ρέον. Η
σφαιρικότητα είναι ένας παράγοντας που χρειάζεται να υπάρχει σε κάθε τι που
βλέπουμε. Όπως και η διάθεσή μας να ανοίξουμε την πόρτα να μπει ο καθαρός
αέρας της άμεσης αντίληψης της.
Kalliopi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου