Η συνείδηση, οι σχέσεις και οι ταξινομίσεις (Μέρος 1ο)

Ο ήλιος ανέτειλε πίσω από την φωτεινή γραμμή των συννέφων, Μια ομάδα πουλιών πετούν χαρούμενα μέσα σε μια πυκνή ησυχία. Το πέλαγος ακούγεται από μακριά. Ένα σκυλί γαύγισε και ήταν σαν μέσα από βαμβάκι!

Ο  ψυχοθεραπευτής Δρ, Σκοτ Πεκ, στο βιβλίο του “Ο δρόμος ο λιγότερος ταξιδεμένος”, μιλά για την συνείδηση. Αναλύει την λέξη η οποία προέρχεται από την πρόθεση συν (μαζί) και την λέξη ειδέναι που σημαίνει ξέρω. Το εξηγεί δε ως εξείς “όταν λαμβάνουμε γνώση μιας νέας αλήθειας αυτό οφείλεται στο ότι την αναγνωρίζουμε ως αληθινή, αναγνωρίζουμε αυτό που γνωρίζαμε πάντα”. Υποστηρίζει ότι το κοινό σύνορο μεταξύ Θεού και ανθρώπου είναι το κοινό σύνορο μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου και ότι το ασυνείδητο μας είναι ο Θεός. (Εξέλιξη της συνείδησης, σελ, 266).

Υπάρχει επίσης και ένας άλλος τρόπος να ερμηνεύσουμε αυτό το “ξέρω” και αυτό το “μαζί”. Το μαζί και το ξέρω μπορούν να δημιουργήσουν μια σχέση. "Ξέρω" σημαίνει θυμάμαι την υπόστασή μου και “μαζί” προσδιορίζει την σχέση που μπορώ να αναπτύξω με κάθε γεγονός ξεχωριστά. Έτσι η συνείδηση μου στοιχειοθετείται από τις  σχέσεις που είμαι σε θέση να αναπτύξω. Την σχέση μεταξύ του εαυτού μου, σε κατάσταση επίγνωσης (εγρήγορσης) και του εκάστοτε σημείου στο οποίο οδηγώ την προσοχή μου. Στο ίδιο κεφάλαιο ο Δρ. Πεκ αναφέρεται και σε ένα κείμενο του Δρ. Κ. Γιούνγκ. “Η ζωή μου φαινόταν πάντα σαν ένα φυτό που ζει από το ρίζωμά του...” Ο Γιούνγκ είχε αντιληφθεί την απόλυτη σύνδεση των πάντων. Το ρίζωμα αποτελεί την κοινή μας ρίζα. Όσο για το τμήμα έξω από το έδαφος, είναι το κάθε μοναδικό κομμάτι που δημιουργείται, αναπτύσσεται και πεθαίνει. Η συνειδητότητα είναι ο μοναδικός δρόμος προς αυτήν την σύνδεση. Χωρίς την συνειδητοποίηση της υπόστασής μας δεν μπορούμε να συνδεθούμε πραγματικά με οτιδήποτε. Τότε μόνο μπορούμε να πούμε πως, διατρέχοντας το ρέον παρόν, σχετιζόμαστε με οποιοδήποτε γεγονός «αποφασίσουμε» να είμαστε παρόντες. Όσο βρισκόμαστε στην σφαίρα του νου, δεν είμαστε παρόντες στην ζωή μας και έτσι δεν μπορούμε να εμβαθύνουμε σε καμιά κατάσταση. 
Kalliopi