Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Η χαρά (Μέρος 3ο)


 Η χαρά δεν περιγράφεται γιατί δεν είναι προορισμός. Εκείνοι που αφήνονται σ΄αυτήν μιλούν για μια χώρα μέσα στην χώρα μας. Υπάρχει παντού. Σε όλα τα γεγονότα. Στα σύννεφα, στα δέντρα, στον αέρα, την θάλασσα, στο ποτάμι, στο σκουληκάκι που βγαίνει μετά την βροχή. Υπάρχει στην σιωπηλή παρατήρηση. Όπου κι αν εναποθέσει κανείς την προσοχή του μπορεί την ανακαλύψει. Περιέχεται μέσα σε κάθε τι. Στο μόνο μέρος που δεν ενδημεί η χαρά, είναι ο νους μας. Στην χώρα του νου μας, τα πάντα είναι περιορισμένα και φτιαγμένα σύμφωνα με τα δικά μας μέτρα. Δεν ανήκουν στον κόσμο του πραγματικού. Έτσι δεν περιέχουν στην ύφανση τους την χαρά. 
Πολλές φορές μπερδεύουμε την χαρά με την ικανοποίηση. Ικανοποίηση παίρνουμε όταν  αποκτούμε κάτι που έχουμε επιθυμήσει πολύ. Αυτή όμως η επιθυμία είναι κάτι που περιέχεται στην σφαίρα των σκέψεών μας και δεν παράγει χαρά. Έτσι η ποιότητα της είναι χοντροειδής. Δεν είναι λεπτή χαρά και δεν αφορά παρά μόνον στο εγώ μας. 
Η χαρά, αντιθέτως, δεν έχει ετικέτα προορισμού. Απευθύνεται στον καθένα που μπορεί να την αντιληφθεί και είναι ανεξάντλητη. Είναι χώρα αλλά χωρίς μονοπάτι για να την πλησιάσουμε. Είναι ήδη εδώ. Φτιαγμένη από τα ίδια υλικά με μας. Είναι η κατοικία των άπειρων εναλλαγών. Η χώρα του παντοτινού και συγχρόνως του μεταβλητού. Όσο ανοίγεται κανείς στο παρόν που τον διατρέχει τόσο μπαίνει στην χώρα της χαράς. 
Kalliopi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου