Η σαφής χρήση των λέξεων έχει να κάνει με
την Τάξη που υπάρχει στον νου μας. Αν ο νους είναι σε σύγχυση και αντιλαμβάνεται
αποσπασματικά τα γεγονότα, έτσι θα τα εκφράσει και έτσι θα τα επικοινωνήσει. Αν
αντίθετα ο νους κρατά κάποια καθαρότητα και κάποιον χώρο, τότε θα υπάρξει και
κάποια διαθεσιμότητα στην αντίληψη κάποιων πραγμάτων που είναι “έξω” από τον
δικό του κόσμο. Όσο θα αφήνει κανείς περιθώριο χωρίς ερμηνείες στα γεγονότα, τόσο θα
έχει την δυνατότητα να τα ανακαλύπτει σε κάθε επαφή μαζί τους.
Π.χ. Όσο η λέξη Θεός αρχίζει να περιέχει χώρο, τόσο μπορεί να αγκαλιάζει
τους Θεούς και άλλων θρησκειών χωρίς να κρίνει τον δικό του σαν καλύτερο. Το ίδιο ισχύει και με τις έννοιες κράτος, πολιτισμός, ελευθερία κ.λπ.
Είναι όπως όταν
παίρνουμε αποστάσεις από ένα γεγονός.
Όσο απομακρυνόμαστε συναισθηματικά ή χρονικά απ΄αυτό τόσο αυτό μικραίνει
και έχουμε την ευκαιρία να το παρατηρήσουμε προσεκτικότερα. Δεν γεμίζει πια όλο το οπτικό ή νοητικό μας
πεδίο και έτσι αποκτάμε μια πιο καθαρή εικόνα της φύσης του και των ιδιοτήτων
του. Επίσης καθώς δημιουργείται χώρος ανάμεσα σε δύο ιδέες ή γεγονότα αυτά δεν
έρχονται πλέον σε άμεση επαφή και αυτό τα καθιστά σαφέστερα. Αν σκεφτούμε την
θρησκεία μας ξέχωρα από την καταγωγή μας π.χ. τότε θα μας είναι πιο εύκολο να
την παρατηρήσουμε πιο καθαρά και ανεπηρέαστα.
Πως όμως μπορεί
ένας νους να αυτοαναιρεθεί; Πως είναι δυνατόν να συμφωνήσει να μειώσει τον χώρο
που καλύπτει; Ο μηχανισμός άμυνας του Εγώ μάς έχει κάνει να πιστεύουμε πως δεν υπάρχει τίποτε να
δει κανείς εκεί έξω. Ότι χρειαζόμαστε μας παρέχεται μέσα από τις γνώσεις και τις πεποιθήσεις.
Kalliopi
Kalliopi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου