Το μεγαλύτερο μας εμπόδιο (Μέρος 4ο)

Φανταστείτε τον χρόνο που αφιερώνετε σε κάτι που σας αρέσει πολύ να κάνετε. Προσπαθείτε να μάθετε πολλά γι αυτό. Ανυπομονείτε να αφιερώνεστε σε αυτό. Κι αν σας ρωτήσουν σχετικά θα έχετε έναν σωρό πράγματα να πείτε. Με συναισθήματα, με γνώσεις, με απόψεις αλλά προπάντων με ενθουσιασμό. Σκεφτείτε τώρα ξανά το δέντρο, το σύννεφο ή το λουλούδι. Όχι οποιοδήποτε δέντρο, σύννεφο ή λουλούδι αλλά εκείνο το συγκεκριμένο που παρατηρήσατε προηγουμένως. Πόσο χρόνο του αφιερώσατε; Εκείνο το δέντρο ήταν, εκείνη την στιγμή, η πόρτα σας προς την πραγματικότητα. Και του αφιερώσατε μόλις λίγα δευτερόλεπτα. Μετά όλα άλλαξαν (πάντα ρεί) και η στιγμή χάθηκε για πάντα. Καμιά άλλη φορά δεν θα είναι ποτέ η ίδια με εκείνην. Τίποτε δεν μπορεί να την γυρίσει πίσω. Ούτε οι φωτογραφίες που τραβάτε ούτε οι αποθηκευμένες εικόνες του μυαλού σας.

Αν συνειδητοποιήσουμε το πόσο οκνηροί είμαστε, πόσο χωρίς θέληση, θα μας είναι ευκολότερο ίσως να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε ούτε καν υπεύθυνοι για τις πράξεις μας. Ζώντας μέσα στην οκνηρία - ύπνο και χωρίς πραγματική συν-αίσθηση των γεγονότων, είναι ελάχιστα αυτά που κεντρίζουν την προσοχή μας και συνήθως πολύ χοντροκομμένα καθώς μόνον εκείνα που κραυγάζουν προσέχουμε. Τα παρακολουθούμε για ελάχιστα δευτερόλεπτα και μετά κυλάμε ξανά στον βαθύ ύπνο της αποσύνδεσης. Το ελάχιστο μέσα (στον κόσμο του πραγματικού) και το τεράστιο έξω (μέσα στον νου μας)στο οποίο κατοικούμε δεν το καθορίζουμε. Δεν έχουμε τον έλεγχό του. Δεν ξέρουμε καν ότι είμαστε εκτός ρεύματος.

Έχουμε την εντύπωση πως είμαστε συνδεδεμένοι αλλά στην ουσία βρισκόμαστε στο Off.  Για να αλλάξει αυτό δεν υπάρχει άλλος δρόμος κατ΄αρχήν από το να το συνειδητοποιήσουμε! Γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτόματη ενεργοποίηση της παρουσίας μας . Δυστυχώς! Ούτε γίνεται με την προσκόμιση πιστοποιητικών γνώσεων, αγαθών προθέσεων ή προσευχών. Υπάρχει μόνον ένας δρόμος και αυτός είναι η συνειδητότητα. Η συνειδητοποίηση ότι είμαστε κλειστοί. Ότι λειτουργούμε με τον αυτόματο πιλότο. Στο πιλοτήριο της ζωής μας βρίσκονται οι μνήμες μας, οι πεποιθήσεις μας, οι συνήθειές μας και οι ασαφείς προσμονές μας.

Kalliopi