Η βαρύτητα (Μέρος 3ο)

Χρειάζεται μεγάλη και επίμονη προσπάθεια για να κρατηθούμε ξύπνιοι. Να παραδώσουμε ένα ένα όλα τα κλειδιά του ψεύτικου βασιλείου που κατοικούμε. Να ξεθεμελιώσουμε μία μία κάθε πεποίθηση-άγκυρα που μας κρατά κάτω. Να αρχίσουν τα πάντα να κινούνται, να  μεταφέρονται σε διαφορετικές θέσεις, να αλλοιώνονται, να μικραίνουν ώσπου τελικά να χαθούν....  Και συγχρόνως να έχουμε την αίσθηση του εαυτού μας.  Ότι υπάρχουμε ΤΩΡΑ.

Ότι σκεπτόμαστε αυτό ή εκείνο, ότι βλέπουμε ετούτο ή το άλλο, ότι συνομιλούμε με τα γεγονότα συνειδητά. Αμφισβητώντας την βαρύτητα των απόψεων “μας” καταφέρνουμε να αιστανθούμε πιο ευέλικτη την ύπαρξή μας και με αυτόν τον τρόπο την παραδίδουμε σιγά σιγά σε πιο ελαφρές ενέργειες και πράξεις που περιέχουν λιγότερη ποσότητα ύλης.  Ελαφραίνοντας από την βαρύτητα της ατομικότητας μας, συνδεόμαστε ευκολότερα με τον κόσμο μέσα στον οποίο δρούμε και συνδεόμενοι, αποκτούμε αρμονία και ισορροπία.

Έχετε ποτέ παρατηρήσει τον εαυτό σας καθώς βαδίζει ανέμελα σε ένα γαλήνιο τοπίο; Όταν σας έχει συνεπάρει τόσο πολύ που ρουφάτε κάθε του κομμάτι; Όταν μένετε με το στόμα ανοιχτό από την ομορφιά και την έκπληξη; Όταν όλα γύρω σας - σας διαβεβαιώνουν για την ομορφιά τους;  Η βαρύτητα αρχίζει και δεν ασκεί την ίδια επίδραση επάνω σας. Πως γίνεται όμως κάτι τέτοιο; Νιώθετε ελαφροί. Λέτε συχνά “πετάω τώρα”. Πως δημιουργείται αυτή η αίσθηση; Αν ξαναμπείτε στην εικόνα και παρατηρήσετε τον εαυτό σας θα διαπιστώσετε πως όσο διαρκεί αυτή η μαγεία, όσο το τοπίο σας συν-επαίρνει τόσο είσαστε απομακρυσμένοι από το σκοτεινό βασίλειο των σκέψεων σας. Έχετε βγει έξω στο φως του κόσμου για λίγο και τον απολαμβάνετε. Σας έχει αποσπάσει την προσοχή.  Αυτό σας απαλλάσσει από το βάρος που συνεχώς σας κρατά. Το σώμα σας το αισθάνεται και ανταποκρίνεται δίνοντάς σας την αίσθηση ότι πετάτε. Όλα αλλάζουν από την στιγμή που οι σκέψεις σας θα καταλάβουν και πάλι την επιφάνεια του νου σας πείθοντάς σας για την σπουδαιότητά τους!
Kalliopi