Ψάχνοντας για κάποιο μυστικό (Μέρος 1ο)

΄Οταν ήμουν παιδί, ένιωθα πως έπρεπε ν΄ανακαλύψω κάτι που ξέρουν οι μεγάλοι και τους βοηθά να ζήσουν σε μια αρμονία με την πλάση «εκεί έξω». Σιγά σιγά, μεγαλώνοντας, κατάλαβα πως οι μεγάλοι έψαχναν κ΄εκείνοι με διάφορους τρόπους το μυστικό της ζωής και πως ήταν αρκετά δυστυχισμένοι γιατί δεν το είχαν βρει παρ όλες τις προσπάθειες τους. Βιβλία πολλά είχαν γραφτεί σχετικά με αυτό. Έργα Τέχνης είχαν δημιουργηθεί επίσης. Εγώ γοητεύτηκα από τα μυστηριώδη τοπία της έκφρασης της ψυχής των καλλιτεχνών και έτσι πέρασαν χρόνια για να καταλάβω ότι τα έργα τους διαπνεόταν από την μαγεία που τους ασκούσε η ίδια η δυσνόητη ύπαρξη τους. Κάποιοι απ΄αυτούς την αναπαράστησαν με αγωνία, κάποιοι άλλοι με θαυμασμό, ενώ κάποιοι τρίτοι προσπάθησαν να την ερμηνεύσουν με την λογική τους. Η ζωή όμως παραμένει για όλους μας ένα πυκνό μυστήριο. Και τίποτε δεν το διαλευκάνει. Ούτε οι Τέχνες, ούτε οι επιστήμες, ούτε οι θρησκείες.

Το ξύπνημα από τον ύπνο, έρχεται σιγά σιγά και δεν μοιάζει με καμιά επιστημονική προσέγγιση, με κανένα έργο Τέχνης όπως και με καμιά Θρησκευτική δοξασία. Ατενίζουμε έναν άλλο κόσμο, ζωντανό, διαυγή, μέσα στον οποίο αποτελούμε τον συνεχή απόλυτο εκφραστή του. Χαμογελώ και χαμογελά η Πλάση, μυρίζω ένα λουλούδι και το γεγονός αστράφτει. Αναδύεται, συμβαίνει σε όλη του την δόξα και μετά σιωπά. Δεν γοητευόμαστε πια από τις σκέψεις μας. Εκείνες μας επαναλαμβάνουν συνέχεια το ίδιο τραγούδι. Αν μείνουμε προσεκτικά σ΄ αυτές θα διαπιστώσουμε πως ακόμη κι αν έχουν ειρμό, γυρίζουν συνέχεια στα ίδια μοτίβα αντίληψης. Το ξύπνημα όμως είναι διαφορετικό. Αρχίζουμε να σχετιζόμαστε μέσα από έναν άλλο τρόπο με όλα. Με την αναπνοή μας, με τα χέρια μας, με την τροφή μας, με τις κινήσεις μας, με τις αισθήσεις μας, με τις σχέσεις μας.

Δευτερόλεπτα αφύπνισης μας ξεναγούν στα προσεχώς της νέας ζωής μας. Διαμορφώνουν όλη την αντίληψη μας για το τι είναι ζωή. Αρχίζουν όλα να αποκαλύπτονται εμπρός μας δια του μέσα μας. 

Kalliope