Ο ουρανός, τα
σύννεφα, μια βροχερή μέρα, θα πάψουν να είναι το φόντο της ζωής μας. Θα
αποτελέσουν τα κύρια μέρη του σώματος της και σαν τέτοια θα καταφέρουν να της
προσδόσουν μια μοναδική ηρεμία όπως και ανείπωτη ομορφιά. Δεν υπάρχει
καταλληλότερος δρόμος προς την αναγέννηση από το προσεκτικό κοίταγμα εκείνων
που συμβαίνουν. ΄Οταν πάψουν να μας θολώνουν την όραση οι νοητικοί μας
περιορισμοί περί κρατών, περί πολιτισμών και θρησκειών και καταφέρουμε να νιώσουμε
το σώμα μας πέρα απ΄αυτούς, τότε θα διακρίνουμε όλον τον τωρινό μας
παραλογισμό. Αυτό θα μας δώσει την ενέργεια που χρειαζόμαστε για να στραφούμε
προς την άλλη κατεύθυνση. Στρέφοντας την ενέργεια της ζωής μας προς την
απλότητα, η παρούσα στιγμή αρχίζει και πλαταίνει. Μια ασχολία που πριν μας
φαινόταν βαρετή και έμοιαζε να μας κλέβει τον χρόνο, τώρα μπορεί να γίνει μια
πόρτα προς την ένωση μας με την γαλήνη του κόσμου.
Ο πολιτισμός της Δύσης, αφαίρεσε από την
καθημερινότητά μας την ασχολία με το σπίτι μας. Το σκούπισμα ή η επιδιόρθωση
κάποιου πράγματος που χρειάζεται επισκευή, μπορούν να γαληνέψουν την ψυχή και
να την βάλουν στον κόσμο του Τώρα πιο φυσικά από οποιονδήποτε διαλογισμό.
΄Ολες
μας οι ενασχολήσεις είναι τρόποι που βρίσκουμε για να το σκάμε από την θλίψη
μας. Αν καταλάβουμε ότι πρέπει να μένουμε στα συμβάντα της ζωής και να κυλάμε
με αυτά, τότε ίσως να χαθεί η ανάγκη μας για δραπέτευση και τελικά η μελαγχολία που την συνοδεύει.
Kalliope
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου