Κατά την διάρκεια
της ζωής μας, έχουμε συνηθίσει να κάνουμε όνειρα και κατόπιν να κυνηγάμε την
εκπλήρωση τους. Αυτό το κυνήγι της εκπλήρωσης των ονείρων μας, το επιδιώκουμε
μέσα από τις πράξεις και τις αποφάσεις μας. Πολλές φορές όμως δεν καταφέρνουμε
να πλησιάσουμε τα οράματά μας και έτσι αυτά
παραμένουν στην σφαίρα του μυαλού μας. Πολλοί από εμάς περνάμε χρόνια
κυνηγώντας μια θολή αίσθηση που κατοικεί στον νου μας και μας κρατά συντροφιά ενώ
αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στον δρόμο της ζωής. Τα
εφηβικά οράματα χάνουν την σαφήνειά τους στο πέρασμα των χρόνων και γίνονται
φαντάσματα που μας στοιχειώνουν.
Αρκετοί από εμάς
κάποτε πλησιάζουμε τους στόχους μας αλλά γρήγορα διαπιστώνουμε ότι δεν
συνοδεύονται από την αίσθηση της ευδαιμονίας που περιμέναμε. Στην διάρκεια των
χρόνων που έχουν περάσει, η ζωή που ζήσαμε άλλαζε την ποιότητα και πολλές φορές
την σφοδρότητα αυτών των ονείρων. Σιωπούμε τότε και παριστάνουμε τους
ικανοποιημένους. Αυτή όμως η μυστική απόκρυψη της απαγοήτευσής μας μας οδηγεί
κάπου ακόμα πιο μακριά. Την θέση της άλλωτε ζεστής επιθυμίας μας, πέρνει συχνά
ένας ψυχρός κυνισμός. Και κατόπιν καταναλώνουμε την υπόλοιπη ενέργειά μας για να
αποδείξουμε στον εαυτό τους και στους γύρω μας πόσο καλά είμαστε μέσα
σ΄αυτό που ζούμε.
"...δεν υπάρχει
ο κόσμος που ονειρευόμαστε μικροί! Άλλωστε δεν γνωρίζει κανείς πόσο μακριά
έχουμε φθάσει δια μέσου μιας επιθυμίας μας. Όλα έγιναν μέσα μας. Μυστικά. Τι
ανόητοι που υπήρξαμε και τι ανόητοι που είναι αυτοί που πιστεύουν ακόμη ότι μπορούν να τον
αλλάξουν...", θυμίζουμε κάθε τόσο στον εαυτό μας.
Kalliopi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου