Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Υποκρισία (Μέρος 2ο)

Υπάρχει ο κόσμος του νου μας και όλων όσων μας έμαθαν να κατανοούμε μέσω αυτού όπως επίσης υπάρχει και ο πραγματικός κόσμος που αισθανόμαστε την ύπαρξή του αλλά κάνουμε πως δεν την αντιλαμβανόμαστε. Περιβαλλόμαστε από μία ομαδική υποκρισία για το τι είναι ζωή και καταναλώνουμε τεράστια ενέργεια για να στηρίξουμε αυτή την πεποίθηση.  Με ταξίδια, αποδράσεις και κάθε λογής διασκεδάσεις είμαστε σε έναν διαρκή αγώνα να αποκτήσουμε, να αποθηκεύσουμε, να συσσωρεύσουμε και τέλος (!) να σταματήσουμε κάπου καλά τον χρόνο και να μείνουμε για να απολαύσουμε την ζωή μας. Μέσα από θορυβώδης διασκεδάσεις και διαρκή κατανάλωση χρόνου και χρημάτων για να μην ακούμε την ηχώ της σιωπής!
Γύρω μας, κοντά μας, άλλοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε το επόμενο γεύμα τους ενώ εμείς φωνάζουμε δυνατά για να φανεί πως από εκεί που βρισκόμαστε, τίποτε δεν φαίνεται και τίποτε δεν ακούγεται.
 Και όμως είμαστε φτιαγμένοι για να αντιλαμβανόμαστε με όλες μας τις αισθήσεις, συνεχώς στραμμένες προς τα έξω, εκείνο που συμβαίνει κάθε στιγμή!
Κυριαρχεί η πεποίθηση πως οι αισθήσεις μας είναι επιφανειακές λειτουργίες σε σχέση με το μεγαλειώδες βάθος που μπορεί να αντιληφθεί ο νους μας! Όλα όμως τα σημάδια δείχνουν σε λάθος κατεύθυνση. Ο νους μπορεί πραγματικά να συμπεριλάβει τεράστιες διαστάσεις, προς διάφορες κατευθύνσεις όταν πρόκειται για μια επιστημονική έρευνα ή για μια μελέτη κάποιας τεχνολογικής εφαρμογής. Μπορεί επίσης να αμφισβητήσει τον ίδιο του τον εαυτό. Να τον διακωμωδήσει. Ότι όμως και να επιχειρήσει θα είναι προκαθορισμένο. Θα είναι ανάλογο με τα δεδομένα τα οποία έχει για να πειραματιστεί. Έτσι, συχνά, όσο πιο γεμάτος είναι ένας νους τόσο δυσκολεύεται να αντιληφθεί την ύπαρξη ενός χώρου εκτός από αυτόν τον ίδιο. Επενδύει όλα του τα όνειρα σε ασαφείς συνήθως εικόνες ευτυχίας και επιτυχίας και μετά εξαγοράζει την τιμή αυτής της διαδρομής με το να υποκρίνεται ότι αυτό που ζει ήταν μέσα στα πλαίσια εκείνων που είχε φανταστεί σαν ζωή.
Η υποκρισία έχει χοντρό περίβλημα και μονώνει κάθε άτομο που την αποδέχεται σαν μια αναγκαία και σιωπηλή λύση.
Kalliopi


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου