Μπορούμε να εξελιχθούμε; (Μέρος 3ο)

Μπορούμε όμως να σηκωθούμε μόνοι μας από την λάσπη των σκέψεων μας, χωρίς να ενδιαφερθούμε για την κατάσταση των υπολοίπων; Μπορεί αυτή η πορεία μας προς το Φως να είναι μοναχική; Αυτή η αντίληψη περί μοναχικού νου που εμβαθύνει και προχωρεί είναι παλιά και δεν μας βοηθά να καταλάβουμε πως όσο αραιώνει η ύλη των πεποιθήσεων μας γύρω μας, εκείνα που μας χωρίζουν απομακρύνονται και ο αέρας που μένει είναι η κοινή μας φύση. Η ενοποιημένη ύπαρξη όλων με όλα.

Εξέληξη  είναι η φυσική πορεία ενός όντος που καθώς βρίσκει ανυπέρβλητα εμπόδια στον διηρημένο δρόμο του, αλλάζει κατεύθυνση. Είναι η διαπίστωση της ανικανότητας της επιβίωσης του με την μορφή που είχε μέχρι χθες. Η παραδοχή του τέλους του μέσω αυτής της μορφής και η απελευθέρωση του, περνώντας μέσα από τα σκοτάδια της άγνοιας του, προς την αλλαγή. Εκείνοι που ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν όλα εκείνα που πίστευαν μέχρι χθες σαν βεβαιότητες, είναι οι υποψήφιοι. Στην ουσία δεν ξέρεις ποιος είσαι ακριβώς σήμερα αλλά ούτε και εκείνο στο οποίο θα καταλήξεις στο τέλος της διαδρομής σου. Εκείνο που μπορεί να σε μετακινήσει είναι το βίαιο σπρώξιμο κάποιων δυνάμεων (φυσικών, κοινωνικών και ηθικών) που σε ωθούν προς στον γκρεμό. Ξέρεις πως δεν έχεις καιρό να αναλογιστείς εκείνο που ήσουν πριν. Πρέπει μόνο να το εγκαταλείψεις και αν καταφέρεις να επιβιώσεις ίσως τότε να το ανακαλύψεις.
Kalliopi